Dyscyplina

Rozdział 1: Niebo Od dawna wiadomo, że anioły i demony gardzą sobą. Jednak w przypadku tych dwojga kochanków żadne z nich nie może się zgodzić, że jest to całkowicie prawdą. Zaczęło się dość łatwo, od tego, że pełniła wartę przy bramie czyśćca i łaskawie witała nowe, przychodzące dusze. I wtedy się pojawił, pilnując własnej bramy. Wydało jej się jednak dziwne, że kiedy nakrzyczał na nią za zabranie „jego przeklętych dusz” lub warknął z irytacji i błyskał białkami zębów, to zamiast czuć strach, była… zaintrygowana, delikatnie mówiąc. Może była trochę pokręcona w głowie i równie dobrze mogła znaleźć kogoś po swojej stronie...

Minęły tygodnie, odkąd go widziałem, czułem jego wodę kolońską i czułem jego obecność. Jest znacznie starszy ode mnie; chodzi z pewną siebie postawą, delikatnie wyrzeźbionymi mięśniami i ciemnymi, egzotycznymi rysami. Właśnie przeprowadziłam się do nowego mieszkania i gorączkowo próbuję znaleźć miejsce, w którym położyłam swój ulubiony sweter, gdy wibruje mój telefon. Spoglądam na telefon i widzę jego imię w dymku wiadomości na ekranie. Moje serce przyśpiesza. Miałam nadzieję, że skontaktuje się ze mną przez coś, co wydawało mi się wiecznością. Tęsknię za nim bardziej, niż mógłby zrozumieć, mimo że to ja zakończyłam nasz intensywny romans. Jest na mnie za to zły...

Inżynieria Horror Cały brzeg rzeki był odgrodzony kordonem, a piły i pochodnie syczały i lamentowały z zimna. Do tego projektu zatrudniono wszystkich pracowników budowlanych w hrabstwie, a wielu z nich wymagało łapówek, gróźb lub wymuszenia, aby przyjąć tę pracę. Płacono za nie złotem, powoływanym do życia mocami Dominium. Pracowali dzień i noc, niezależnie od tego, jak dużo padał śnieg i jak silny był północny wiatr. Remonty magazynów odbywały się pod pozorem przekształcenia ich w rzeźnie i zakłady przetwórcze, a nowe budynki wyrastały jak chwasty. Innym powiedziano, że będzie to więzienie; dwa kłamstwa niepokojąco bliskie prawdy. Pomysł pojawienia się nowych miejsc pracy...