Artykuły erotyczne i historie erotyczne

Uwaga: ——NIE jestem autorem! Właściwie jest kilku autorów, nie jestem pewien, czy któryś z nich jest twórcą, ale wiem, że to nie ja. Po prostu dzielę się z wami tą cudowną historią, ponieważ nie widziałem jej tutaj. Pierwotnie miało to być 9 części, ale… Ktoś powiedział, że pierwsza jest za długa, więc postanowiłem podzielić to wszystko na mniejsze posty. CIESZYĆ SIĘ--- Tim, nastolatek, część dwudziesta dziewiąta Autor: Rass Senip +++ Rozdział VII: 9. klasa, lato 1986 — Opiekunowie obozów letnich, część 6 — Czy będziesz dziś moim niewolnikiem? (mc, MF, MF) Piątkowy poranek i wczesne popołudnie zdawały się minąć w mgnieniu...

Byłem w domu mojego przyjaciela Garreta na przyjęciu z okazji ukończenia szkoły przez jego siostrę Jordan. On i ja byliśmy wtedy dopiero studentami pierwszego roku i była to pierwsza impreza, na której byłam. Tak podekscytowany, jak byłem, zdałem sobie sprawę, że nie dam się przelecieć. Ja, ja i ja staliśmy na NIESAMOWITEJ wysokości 5 stóp i 4 cali. Wysoki dzieciak, prawda? Oczywiście żartuję, właściwie byłem jednym z najniższych dzieciaków w mojej klasie, poza dziewczynami. Ważyłem tylko 130 funtów, na szczęście głównie mięśni, i mogłem wyciskać tylko 135 funtów. Nie byłam dorożką, a moje włosy były zawsze rozczochrane i miały płatki łupieżu...

Jej serce waliło, gdy nogi niosły ją wyżej w górę. Nie chciała oglądać się za siebie, słysząc, jak ją doganiają. Uczucie gumy ustępowało, zwłaszcza w jej zmęczonych nogach. Powtarzała sobie, żeby iść do przodu, ale jej nogi uginały się, chcąc się zatrzymać. Jej klatka piersiowa falowała, próbując złapać tyle, ile mogły pomieścić jej płuca. Czuła się święta, zmęczona i przestraszona. Wzrosło w niej przerażenie iw końcu jej nogi odpowiedziały, popychając ją do ciemnego lasu, którego ramiona drapały ją, gdy wnikała głębiej w jego mroczną duszę. Przez chwilę żałowała, że ​​nie ma skrzydeł i nie może ich rozpostarć, szybując pod wiatr... wznosząc...

Wyprawa Pam na ryby przez jallen944 © Anne odłożyła telefon na blat i zeszła na dół schodów. "Pama?" krzyknęła. "Co?" Pam odpowiedziała i stanęła w drzwiach, by spojrzeć na schody. – Pan Thorn chce wiedzieć, czy chcesz iść z nim na ryby. W ten weekend wybiera się nad jezioro. – Tak, pójdę – powiedziała Pam, nagle czując się bardzo podekscytowana. On to zrobił. Wymyślił, jak sprawić, by była sama na weekend. „Ok. Powiem mu, że będziesz gotowa, kiedy przyjedzie po ciebie”. Pam wpadła z powrotem do swojego pokoju, pełna nerwowego podniecenia. Potarła nogi o siebie i stymulowała łechtaczkę. Zanim się zorientowała...

6 miesięcy później.... Budzę się, gdy dzwoni mój telefon komórkowy o 3 nad ranem. Patrzę na mój identyfikator dzwoniącego, to Julie „Cześć Jim, cześć, cześć” "Cześć Julio, co się stało" "Mogę przyjść" „pewnie, co jest nie tak” „Nie mogę ci powiedzieć” "Kochanie, kocham cię, właśnie się ubieram, będę za kilka minut, proszę, powiedz mi, co się stało" "Powiem ci jak wrócimy do twojego domu ok" W tym czasie zauważalnie słyszę jej cichy płacz i szloch, jej głos jest chwiejny i przestraszony „Julie, wsiadam do samochodu, będę za 2 minuty, dobrze” „Jim, proszę, nie rozłączaj się” (pełny płacz) „Julie uspokój się, nie...

OSTRZEŻENIE! To ostrzeżenie prawdopodobnie nie jest potrzebne w tej konkretnej historii, ale dołączam je, ponieważ jest potrzebne w większości moich opowiadań. Jeśli zdecydujesz się przeczytać inne moje historie, upewnij się, że przeczytałeś ujawnienia i ostrzeżenia na początku każdej historii. Wszystkie moje teksty są przeznaczone WYŁĄCZNIE dla osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat. Historie mogą zawierać mocne, a nawet ekstremalne treści seksualne. Wszystkie przedstawione osoby i zdarzenia są fikcyjne, a wszelkie podobieństwo do osób żyjących lub zmarłych jest czysto przypadkowe. Działania, sytuacje i reakcje są TYLKO fikcyjne i nie należy ich podejmować w prawdziwym życiu. Wszystkie postacie biorące udział w czynnościach...

„Kto jest twoim przyjacielem”, zapytał Jake, odrzucając dwie swoje karty i prosząc krupiera o jeszcze dwie!?! „Uh, to jest Bobby Reynolds, mój najlepszy przyjaciel z liceum” odpowiedział Peter, „jest tu tylko na weekend!!!” Pięciu chłopców grających w pokera w pokoju Jake'a skinęło głową na powitanie lekko zbudowanemu młodzieńcowi, po czym wróciło do gry! Peter i Bobby usiedli w kącie, żeby popatrzeć, ale zanim jeszcze usadowili się na swoich miejscach, Jake wtrącił: „Znasz zasady, Pete, każdy, kto patrzy, musi się rozebrać tak samo jak reszta z nas, więc albo się rozbierz, albo na zewnątrz!!!" Nie chcąc zostać pominiętymi, Pete i Bobby szybko...

Kwatera panny Marchant znajduje się na ostatnim piętrze, z dala od niej zarówno kwatery personelu, jak i internaty dla dzieci. Pokoje są prywatne, izolowane i dźwiękoszczelne, dzięki czemu nie słychać krzyków dzieci torturuje, by zaspokoić swoje stłumione seksualne namiętności, nie słychać w całym domu dziecka. Kiedy tego wieczoru inne dzieci poszły spać, opiekunka przyniosła Sally do sypialni Alice, aby ją przygotować. Odurzona, mała Sally nie była pewien, gdzie była, łóżko nie należało do niej; był o wiele za duży, by należeć do niej. Powietrze było przesycone perfumami, a łóżko unosiło się kobiecym piżmem prześcieradła, które sprawiały, że czuła się ciepła i...

To kolejna historia o Tate i jego małych przygodach, po roku Kain się wyprowadził, co naprawdę przygnębiło Tate'a. Wiosną, zwykle o tej porze roku, wychodziłem z Kainem i rozmawiałem całą noc o przypadkowych rzeczach, co było fajne… aż do teraz… dnia, w którym się wyprowadził, więc po prostu odrabiałem pracę domową jakby to był czwartek jak każdy inny, dopóki tata nie wszedł do mojego pokoju z telefonem. „To dla ciebie” powiedział uśmiechając się, gdy chwyciłem go, jakbym był trupem. - Halo? - powiedziałam niskim i trochę smutnym tonem. „Wow… rozchmurz się! Jak się masz!” Kain powiedział po drugiej stronie, co sprawiło...

Dahlia biegała po domu z krzykiem. Ubrana w szarą bluzkę i dopasowaną szarą minispódniczkę z parą białych butów do biegania, blondynka krzyknęła z przerażenia, widząc, jak jej chłopak, Tim, jest wielokrotnie dźgany i rozdzierany przez nieumarłych potwornych klaunów. Teraz nie wiedziała, dokąd biegnie. Nie obchodziło jej to. Chciała tylko wyjść. Przechodziła przez drzwi po drzwiach, słysząc wokół siebie śmiech. Pomyślała, że ​​kolejny wyłania się na zewnątrz w rześką noc. Ale nie było tylko ciemności. Prawdę mówiąc, było nocne niebo. Ale wszędzie były światła. Rozstrojona cyrkowa muzyka grała w nocnych światłach różowo-biało-czerwonych, które świeciły i wirowały wokół zniekształconego i zakłóconego parku rozrywki...