Fikcja

Kiedy Cullenowie przywieźli go do swojego domu, ośmioletni Jasper uznał, że jest za duży. Był tak przerażony wysokimi sufitami i odbijającymi się echem przestrzeniami w ich eleganckim foyer, tak jasnym i sterylnym. Pomyślał sobie: Jest tyle rzeczy do zniszczenia. Wazony i małe figurki zaśmiecały półki i blaty, a Jasper doskonale zdawał sobie sprawę, że nigdy nie był zbyt pełen gracji. Przycisnął więc ręce płasko do boków i obserwował czubki swoich starych tenisówek, gdy prowadziły go przez dom do nowej sypialni. Rzucił się w to z wielką ulgą. Jego rubinowoczerwony pokój był wygodnie pozbawiony wszystkich małych, delikatnych porcelanowych i szklanych bibelotów, które...

Silny wiatr smagał deszcz z nieba, uderzając w ziemię, jakby próbował ją zmusić do uległości. W ciemnych godzinach wieczornych Mat Parks pchał swój 18-kołowy pojazd w burzliwą noc, tylko trochę zaniepokojony pogodą. Mat lubił jeździć w deszczu. Lubił jeździć nocą. Noc uczyniła świat wewnątrz jego ciężarówki samowystarczalnym. Ze swoją muzyką, kawą i kilkoma małymi białymi pigułkami mógł przedzierać się przez ciemność i śnić o kobietach, które znał od dawna lub o tych, których nigdy nie znał. Czasami te były najlepsze. Po prawie pięciu latach w trasie Mat widział prawie wszystko. Kochający się ludzie każdej płci, setki podjeżdżających spódnic lub zwisających bluzek...

Kochani to już drugi rozdział.. Juan Estaria odciągnął porucznika Johnsona na bok, podczas gdy Christine Miller kontynuowała przeszukiwanie okolicy w poszukiwaniu kolejnych świadków spontanicznej orgii, która miała miejsce na lodowisku w lokalnym centrum handlowym. Estaria przerwała lubieżne spojrzenie Johnsona, który patrzył, jak Miller powoli przechadza się od osoby do osoby. „Poruczniku, wiem, że jest dużo Millera, wystarczy dla nas obu, ale wolę moje chude kobiety” – wyszeptał. „Cholera Juanie, nie wiesz, co tracisz, nie ma nic lepszego niż zatopienie rąk, ust lub penisa w tym miękkim, toczącym się ciele”. – Ach, poruczniku, zdecydowanie wolę bardziej wysportowaną kobietę. – Masz na myśli...

Dziś był ciepły, słoneczny dzień. Drzewa szumiały na wietrze, a za moim oknem leciały liście. Mój telefon zaczął pikać. Spojrzałam na telefon, zdezorientowana, gdy zobaczyłam, że to numer Jake'a. Dlaczego miałby chcieć się spotykać? Był poza miastem z ojcem na wyprawie na ryby. "Cześć?" Zapytałam. „Hej, Brad! Tu Lindsey!” Lindsey była nową gorącą macochą Jake'a. Miała kasztanowe włosy i obfite piersi, ogromny tyłek i smakowicie wyglądające usta. Mój kutas zaczął twardnieć na samą myśl o niej. „Potrzebuję pomocy z hydrauliką w domu! Wiem, że wiesz, jak to zrobić w nowej pracy hydraulika iw ogóle”. Jake mieszkał 2 przecznice dalej, więc mogłem...

– Cóż, oczywiście, że go kocham. Wyjaśniałem przez telefon mojej najlepszej przyjaciółce Heather. „Jesteś pewien, i to nie tylko zauroczenie. Bo Hun w pewnym sensie pozwoliłeś mu odebrać ci dziewictwo”. Heather powiedziała mi ostrożnie. „Nie pozwoliłabym żadnemu facetowi, żeby mi to zrobił! Za kogo mnie masz, dziwkę?! Powiedziałem żartobliwie. Nasza rozmowa trwała dłuższą chwilę. Chciała się tylko upewnić, że jestem bezpieczna i jak to jest. Było około 9:30 tego piątku i moi rodzice byli w kasynie i dostałem wyżywienie po rozmowie z Heather, więc zadzwoniłem do Thomasa. Jego tata wyjechał w interesach. a jego mama grała w bingo. Po prostu rozmawialiśmy...

Uwaga autora:[/b] „Eliksir życia” pojawił się na xnxx w zeszłym roku. Otrzymałem wiele e-maili z prośbą o ponowne wysłanie ** Bycie genetykiem nie było pozbawione zalet. Czterech pełnoetatowych asystentów, luksusowe biura i nie zapominajmy o nowym opuszczanym dachu Lexusa. Zeszłej jesieni wytropili go w Brewer Pharmaceutical Corporation, skuszeni nowym, najnowocześniejszym sprzętem laboratoryjnym i rodzajem bezdennych funduszy, do których dostęp wydają się mieć tylko agencje rządowe. „Dr James Wilson – starszy genetyk” głosiła nieco ostentacyjna plakietka znajdująca się na wysokości oczu na drzwiach jego biura. Używając swojej karty, dr Wilson uzyskał dostęp do swojego wewnętrznego sanktuarium, zamykając za sobą drzwi, tak jak...

„Co tu się do cholery dzieje!?!?” — powiedział Tim, starszy kapitan. – Możemy wyjaśnić… – zacząłem. „-Alex!? Jesteście nadzy!?” powiedział Tim. Sięgnął do przodu i wytrącił nam ubrania z rąk, odsłaniając zwisające rupiecie. "Cholera jasna!" Tim sięgnął do kieszeni i wyciągnął telefon, podniósł go i postawił przed nami. Jego telefon wydał dźwięk „kliknięcia”, więc odłożył go z powrotem i schował do kieszeni. „Spotkacie się ze mną tutaj po następnym meczu na małą pogawędkę, albo to zdjęcie pojawi się wszędzie. Zrozumieć?" Kiwnęliśmy głowami. „A teraz ubieraj się i wyjdź!” - krzyknął, po czym odszedł. Szybko zabraliśmy się za zbieranie naszych rzeczy i...

Byłem w domu mojego przyjaciela Garreta na przyjęciu z okazji ukończenia szkoły przez jego siostrę Jordan. On i ja byliśmy wtedy dopiero studentami pierwszego roku i była to pierwsza impreza, na której byłam. Tak podekscytowany, jak byłem, zdałem sobie sprawę, że nie dam się przelecieć. Ja, ja i ja staliśmy na NIESAMOWITEJ wysokości 5 stóp i 4 cali. Wysoki dzieciak, prawda? Oczywiście żartuję, właściwie byłem jednym z najniższych dzieciaków w mojej klasie, poza dziewczynami. Ważyłem tylko 130 funtów, na szczęście głównie mięśni, i mogłem wyciskać tylko 135 funtów. Nie byłam dorożką, a moje włosy były zawsze rozczochrane i miały płatki łupieżu...

Jej serce waliło, gdy nogi niosły ją wyżej w górę. Nie chciała oglądać się za siebie, słysząc, jak ją doganiają. Uczucie gumy ustępowało, zwłaszcza w jej zmęczonych nogach. Powtarzała sobie, żeby iść do przodu, ale jej nogi uginały się, chcąc się zatrzymać. Jej klatka piersiowa falowała, próbując złapać tyle, ile mogły pomieścić jej płuca. Czuła się święta, zmęczona i przestraszona. Wzrosło w niej przerażenie iw końcu jej nogi odpowiedziały, popychając ją do ciemnego lasu, którego ramiona drapały ją, gdy wnikała głębiej w jego mroczną duszę. Przez chwilę żałowała, że ​​nie ma skrzydeł i nie może ich rozpostarć, szybując pod wiatr... wznosząc...

Wyprawa Pam na ryby przez jallen944 © Anne odłożyła telefon na blat i zeszła na dół schodów. "Pama?" krzyknęła. "Co?" Pam odpowiedziała i stanęła w drzwiach, by spojrzeć na schody. – Pan Thorn chce wiedzieć, czy chcesz iść z nim na ryby. W ten weekend wybiera się nad jezioro. – Tak, pójdę – powiedziała Pam, nagle czując się bardzo podekscytowana. On to zrobił. Wymyślił, jak sprawić, by była sama na weekend. „Ok. Powiem mu, że będziesz gotowa, kiedy przyjedzie po ciebie”. Pam wpadła z powrotem do swojego pokoju, pełna nerwowego podniecenia. Potarła nogi o siebie i stymulowała łechtaczkę. Zanim się zorientowała...